- ۰ نظر
- ۲۷ دی ۹۳ ، ۱۴:۱۹
لینک زیر هم آمارهای جالبی در مورد آمریکا داره:
چیزی که هست عینک ما درست صاف نیست، ما نمی فهمیم. فرض کنید ما از خدا خانه می خواهیم و خدا خانه ای که ما می خواهیم برای ما مصلحت نمی داند، حالا خدا چه کار می کند؟ آیا دعای او را باطل می کند؟ نه، بلکه بالاتر از خانه به او می دهد. به ملک می فرماید: «چند سال عمر این فرد را افزایش بده.» در حالی که این بیچاره خیال می کند در برابر این همه زحمت که کشید، اثری از خانه و از دعای خودش ندید و دعایش مستجاب نشد، چون نمی داند که بالاتر از استجابت این دعا به او داده شده است، این را نمی فهمد. باید به خدا حسن ظن داشته باشیم و عینک باید واسع و صاف باشد و کدورت نداشته باشد.
"جناب عشق، مجموعه رهنمودهای حضرت آیت الله العظمی محمدتقی بهجت، علی اکبر مزدآبادی، صفحه 72"
هی دست میرود به کمرها یکی یکی
وقتی که میرسند خبرها یکی یکی
خم گشته است قد پدرها دوتا دوتا
وقتی که میرسند پسرها یکی یکی
باب نیاز باب شهادت درِ بهشت
روی تو باز شد همه درها یکی یکی
سردار بیسر آمدهای تا که خم شوند
از روی دارها همه سرها یکی یکی
رفتی که وا شوند پس از تو به چشم ما
مشتِ پُر قضا و قدرها یکی یکی
رفتی که بین مردم دنیا عوض شود
دربارهی بهشت نظرها یکی یکی
در آسمان دهیم به هم ما نشانشان
آنان که گم شدند سحرها یکی یکی
آنان که تا سحر به تماشای یادشان
قد راست میکنند پدرها یکی یکی
چقدر از منش این شهدا دور شدیم
آنقدر خیره به دنیا شده و کور شدیم
معذرت از همه خوبان و همه همرزمان
ما برای شهدا وصله ی ناجور شدیم
شهدا در همه جا فاتح اصلی بودن
عجب اینجاست که ما این همه مغرور شدیم
شکر ، با سابقه ی دوستیِ با شهدا
ما عزیز دل مردم شده مشهور شدیم
و از آن برکت خون شهدامان حالا
ما مدیر کل و مسئول شده مسرور شدیم
و اگر حرفی خلاف شهدامان گفتیم
یحتمل مصلحتی بوده مجبور شدیم
پرکشیدن چه مستانه و رفتند و ما
در میان قفس نفس چه محصور شدیم
شهید گمنام
الهی نصیرمان باش تا بصیر گردیم ،
بصیرمان کن تا از مسیر برنگردیم
و آزادمان کن تا اسیر نگردیم ...